
سینا مهراد: از بچگی عاشق كارهای پر ريسك و خطرناك بودم
.
سینا مهراد این شب ها در سریال «پدر» نقشی مهم و محوی را بر عهده دارد و همین باعث شده نامش بیش از همیشه سر زبان ها بیفتد. همشهری جوان به تازگی گفتگویی را با این بازیگر انجام داده که در ادامه بخش هایی از آن را می خوانید
.
پيش از خواندن متن اولين چيزی كه مرا جذب كرد اسم نويسنده و كارگردان سريال بود، من آقای عنقا و توفيقی را دورادور ميشناختم و يكی از مخاطبين آثارشان بودم. اما پس از خواندن قصه آنچه مرا جذب كرد نقش چالش برانگيز حامد تهرانی بود كه وقتی با آن مواجه شدم از خاص بودن آن هيجان زده و از سخت بودنش نگران شدم؛ دقيقا چيزی كه از كودكي هميشه همراهم بود ، انجام كارهای پر ريسك و خطرناك
.
آدم هايی شبيه حامد در جامعه هم ديده می شوند؛هر چند كم. جوان های مومن، مذهبی و معتقد در جامعه زياد هستند، اما قبول دارم شبيه حامد كم است ، تفاوت او با ديگران اين است كه دچار افراط و تفريط نمی شود
.
بازی كردن كاراكتر حامد مثل اين بود كه بر جايی داری قدم برميداری كه يك طرفت پرتگاه است و طرف ديگرت قله، اگر شما كاراكتر را يك تابلوی نقاشی فرض كنيد، نويسنده و كارگردان طراح آن هستند و بازيگر بايد آن را درست رنگ آميزی و اجرا كند.طراحى بسيار درست بود و اميدوارم رنگ آميزی و اجرای كاراكتر حامد را به خوبی انجام داده باشم
.
من زمانی كه متن را ميخواندم و تمرين ميكردم بيشترين چيزی كه توجه ام را جلب كرد سكوت حامد در طول قصه بود. سكوت هم در زندگی مهم و سخت است هم در بازيگرى و بی اندازه تاثيرش از ديالوگ بيشتر است. پس نياز بود كه تمام تمركزم را روی جزئيات و بازی در سكوت بگذارم كه به نظر من جزئيات است كه كاراكتر را می سازد نه كليات. پس احتياج به طراحي ظريفی داشت. مثلا رفتار حامد با پدرش، مادرش ، استادش و دوستانش بسيار متفاوت بود كه من روی آنها كار كردم ، همينطور برای نگاهش، حرف زدنش و راه رفتنش
.
سینا مهراد درباره این سوال که تو پسر سعید سهیلی و برادر ساعد هستی که در سینما نام های شناخته شده ای هستند چرا اسم هنری برای خودت انتخاب کردی گفت: اين سوال را اين روزها خيلي از من ميپرسند اما فعلا ترجيح ميدهم راجع به سريال «پدر» حرف بزنم نه پدرم، در مورد حامد تهرانى صحبت كنم نه سينا مهراد. انشالا در گفتگو های بعدی مفصل اين موضوع را توضيح می دهم
.
سینا مهراد این شب ها در سریال «پدر» نقشی مهم و محوی را بر عهده دارد و همین باعث شده نامش بیش از همیشه سر زبان ها بیفتد. همشهری جوان به تازگی گفتگویی را با این بازیگر انجام داده که در ادامه بخش هایی از آن را می خوانید
.
پيش از خواندن متن اولين چيزی كه مرا جذب كرد اسم نويسنده و كارگردان سريال بود، من آقای عنقا و توفيقی را دورادور ميشناختم و يكی از مخاطبين آثارشان بودم. اما پس از خواندن قصه آنچه مرا جذب كرد نقش چالش برانگيز حامد تهرانی بود كه وقتی با آن مواجه شدم از خاص بودن آن هيجان زده و از سخت بودنش نگران شدم؛ دقيقا چيزی كه از كودكي هميشه همراهم بود ، انجام كارهای پر ريسك و خطرناك
.
آدم هايی شبيه حامد در جامعه هم ديده می شوند؛هر چند كم. جوان های مومن، مذهبی و معتقد در جامعه زياد هستند، اما قبول دارم شبيه حامد كم است ، تفاوت او با ديگران اين است كه دچار افراط و تفريط نمی شود
.
بازی كردن كاراكتر حامد مثل اين بود كه بر جايی داری قدم برميداری كه يك طرفت پرتگاه است و طرف ديگرت قله، اگر شما كاراكتر را يك تابلوی نقاشی فرض كنيد، نويسنده و كارگردان طراح آن هستند و بازيگر بايد آن را درست رنگ آميزی و اجرا كند.طراحى بسيار درست بود و اميدوارم رنگ آميزی و اجرای كاراكتر حامد را به خوبی انجام داده باشم
.
من زمانی كه متن را ميخواندم و تمرين ميكردم بيشترين چيزی كه توجه ام را جلب كرد سكوت حامد در طول قصه بود. سكوت هم در زندگی مهم و سخت است هم در بازيگرى و بی اندازه تاثيرش از ديالوگ بيشتر است. پس نياز بود كه تمام تمركزم را روی جزئيات و بازی در سكوت بگذارم كه به نظر من جزئيات است كه كاراكتر را می سازد نه كليات. پس احتياج به طراحي ظريفی داشت. مثلا رفتار حامد با پدرش، مادرش ، استادش و دوستانش بسيار متفاوت بود كه من روی آنها كار كردم ، همينطور برای نگاهش، حرف زدنش و راه رفتنش
.
سینا مهراد درباره این سوال که تو پسر سعید سهیلی و برادر ساعد هستی که در سینما نام های شناخته شده ای هستند چرا اسم هنری برای خودت انتخاب کردی گفت: اين سوال را اين روزها خيلي از من ميپرسند اما فعلا ترجيح ميدهم راجع به سريال «پدر» حرف بزنم نه پدرم، در مورد حامد تهرانى صحبت كنم نه سينا مهراد. انشالا در گفتگو های بعدی مفصل اين موضوع را توضيح می دهم